تنها آمریکا می تواند مشکل پول های بلوکه شده ایران را حل کند
تاریخ انتشار: ۲۳ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۵۳۸۹۶
دیپلماسی و میدان جنگ رقیب همدیگر نیستند. گاهی اوقات دیپلماسی می تواند کشور را نجات دهد.
معاون پیشین آسیا و اقیانوسیه وزارت خارجه گفت: بعضی از کلمات فشار خون برخی از آقایان را بالا میبرد مثل کلمهی دیپلماسی. ما باید با دیپلماسی اهداف کشور را پیش ببریم و منافع ملی را حفظ کنیم.خیلی وقتها یک حرکت دیپلماتیک، تاریخ کشوری را نجات میدهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
گزارش ها حاکی است کره جنوبی و ایران بر سر طرحی برای پرداخت بخشی از دارایی های ۷ میلیارد دلاری بلوکه شده ایران که در حال حاضر در کره جنوبی مسدود شده است، به توافق رسیده اند. در این راستا مقام های ارشد کره جنوبی بدون تایید یا تکذیب اخبار منتشر شده درباره آغاز روند آزادسازی داراییهای نفتی ایران در این کشور اعلام کرد که سئول امیدوار است مشکل پولهای بلوکه شده ایران «به آرامی» حل شود. اما پرسش اصلی اینجاست که چرا ایران نباید اختیار درآمدهای خود را از صادرات داشته باشد و طرح هایی مانند نفت در برابر غذا برای کشور اجرا شود؟ در این مورد با ابراهیم رحیمپور معاون پیشین آسیا و اقیانوسیه وزارت خارجه گفت و گو کردیم:
چرا کرهایها هفت میلیارد دلار پول ما را بخاطر آمریکا بلوکه کردهاند و مواضع مبهمی در قبال آزادسازی مبالغ ایران اتخاذ کرده اند؟
سیاستخارجی عرصهای پیچیده و در هم تنیده است. ما نمیتوانیم انتظار داشته باشیم که کرهی جنوبی در تنظیم رابطهاش با ایران، فقط ملاحظهی یک کشور را بکند و از جای دیگری خط نگیرد. همهی پدیدههای بینالمللی روی هم اثر دارند. کرهیجنوبی هم نمیتواند خلاف نظر آمریکا عمل کند. اصلا در سابقهی سیاسی این کشور قلدری و درگیری با دیگران دیده نمیشود؛ تنها یک بار با کرهی شمالی درگیر شده است. این کشور شاکلهاش با عربستان و عراق و همسایگان ما فرق میکند. حتما کرهایها دوست دارند که با ایران تجارت کنند و رابطهی خوبی با تهران داشته باشند بنابراین راه باز شدن این گره را باید در واشینگتن جست نه در سئول.
ماجرای این ساز و کاری که درست کردند که ایران میتواند به ازای پولش اقلام بشردوستانه مثل غذا و دارو بخرد چیست؟ چرا ایران نباید اختیار دارایی های خود را داشته باشد؟
این ساز و کار اصلا جدید نیست. همیشه شورای امنیت،کشورهایی که تحت اشغال یا درگیر جنگ و یا تحت فشار تحریمهای شدید بودهاند را زیرذرهبین خود قرار داده تا ببیند این کشورها سرمایهی خود را صرف خرید چه اقلامی میکنند. زمانی که رژیم صدام سقوط کرد؛ در ازای پولهای عراق هم غذا و دارو دادند. آمریکاییها که به همینمقدار هم راضی نبودند اما با اعتراض و پافشاری ایران و در مواجه با مسائل انسانی به ما گفتند که اندازهی نیاز کشور میتوانید دارو وارد کنید. بیشتر از نیاز کشور هم نمیتوانیم مثلا گندم یا پنیسلین بخریم که مبدا اضافهی این اقلام را به کشورهای دیگر بفروشیم. مثل روز روشن است که این ساز و کار ظالمانه است. حرف زور است. مسوولان کشور هم برای ما توجیه میکنند که آنها زورگویی میکنند و ظالم هستند. این مسائل که روشن است و نیازی به روشنسازی ندارد. دولت باید با فن دیپلماسی و سیاستخارجی پویا بتواند این مسائل کشور را حل کند وگرنه زورگویی در روابط بینالملل که نیازی به تبیین و توجیه ندارد.
آیا طرح شکایت علیه کره جنوبی به آزادسازی دارایی های بلوکه شده ایران کمک کرد؟
پیگیری این مساله از طریق دادگاه بینالمللی که ایرادی ندارد. ابزارها و امکاناتی در دنیا وجود دارد تا انسان بتواند با بکارگیری آنها احقاق حق بکند. آقای مصدق به دادگاه لاهه شکایت کرد و نتیجه هم گرفت و دادگاه به نفع او رای داد اما وقتی مصدق را همین آمریکاییها با کودتا برداشتند؛ دادگاه لاهه کاری انجام داد؟ اما در کل سیاستخارجی باید بتواند با بازی و بکارگیری همین ابزارها و امکانات مسئله را حل کند. برخی از برادران هم چند بار خواستند با بکارگیری اهرمهای فشار مثل گروگان گرفتن چند کشتی در ازای آزادسازی پولهایمان به نتیجه برسند. اما نمیشود تا ابد با بگیر و ببند حکومت کرد. شکایت کردن به دادگاه لاهه هم چند سال زمان میبرد منتها کشوری که افایتیاف را قبول نمیکند چطور میتواند به باقی کشورها انتقاد کند که شما چرا اینطور با ما رفتار میکنید. همین چینیها در خیلی از مسائل به خاطر امضا نکردن افایتیاف با ما همکاری نمیکنند.
بعضی از کلمات فشار خون برخی از آقایان را بالا میبرد مثل کلمهی دیپلماسی. ما باید با دیپلماسی اهداف کشور را پیش ببریم و منافع ملی را حفظ کنیم.خیلی وقتها یک حرکت دیپلماتیک، تاریخ کشوری را نجات میدهد. مثل حرکت تاریخی امام در پذیرفتن قطعنامهی ۵۹۸. یک زمانی همین آقایانی که الان نسبت به واژهی دیپلماسی سرخ و سفید میشوند؛ میگفتند هر کس حرف قطعنامه۵۹۸ را بزند خائن است اما دیدیم که امام این قطعنامه را پذیرفت و کشور را نجات داد. همین حرکت تاریخی امام باعث سقوط صدام شد. دیپلماسی خیانت نیست، خیانت این است که انسان کشور را و مردم کشور را به خاک سیاه بنشاند. خیانت این است که ما حقآبهی خود را نتوانیم از افغانستان بگیریم. در کشور ما میدان و دیپلماسی رقیب یکدیگر شدهاند. آنهم یک رقابت کاملا غیر موجه. در همهی دنیا سیاست و دیپلماسی محور اصلی و میدان مکمل است اما ما میخواهیم فقط بر میدان تمرکز کنیم. شوروی نمونهی کشوری است که فقط بر میدان تمرکز کرد. تکیه بر اسلحه و قوای نظامی لازم است اما نجات بخش نیست.
منبع: خبرآنلاین
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: ایران و آمریکا دیپلماسی کره جنوبی اف ای تی اف بلوکه شده ایران کره جنوبی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۵۳۸۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بورل: درباره گسترش تحریمهای موجود علیه ایران اتفاق نظر وجود دارد / تحریمها به تنهایی نمیتوانند خطر گسترش تنشها را برطرف کنند؛ باید جایی برای دیپلماسی در نظر گرفت
به گزارش صدای ایران از انتخاب،«جوزپ بورل» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، امروز در جلسه عمومی پارلمان اروپا در استراسبورگ درباره پاسخ ایران به اقدامات اسرائیل گفت: حمله ایران علیه اسراییل در ۱۳ آوریل بیسابقه بود. هیچ گاه، پیشتر اتفاق نیفتاده بود. اولین باری است که ایران به طور مستقیم از خاک خود اسراییل را با صدها پهپاد و موشک هدف قرار میدهد.
بورل در ادامه اشاره کرد که حمله ایران به اهدافی دراسرائیل، پس از حمله تل آویو علیه ساختمان کنسولگری ایران در دمشق رخ داد که اتحادیه اروپا آن را محکوم کرده بود.
بورل اقدام ایران را «نشاندهنده وخیمتر شدن شرایطی بسیار متشنج در منطقه دانست.»
او در ادامه گفت: ما، همگی حمله ایران را محکوم کرده و تعهدمان نسبت به امنیت اسراییل را اعلام کردیم. درباره گسترش تحریمهای موجود علیه ایران اتفاق نظر وجود دارد.
بورل با دفاع از سیاستهای تحریمی اتحادیه اروپا علیه ایران گفت: تحریمها ابزار مهمی هستند و ما از آنها برای فرستادن پیام مهمی به ایران درباره فعالیتهای آن در زمینه اشاعه تسلیحات کشتار جمعی با هدف ثباتزدایی در منطقه، استفاده کردهایم.
او افزود: اگرچه، باید بدانیم که تحریمها به تنهایی یک سیاست نیستند. تحریمها ابزاری برای اتخاذ یک سیاست هستند. تحریم به خودی خود، ایران را باز نمیدارد. این باید پس از سالها تحریم بینالمللی مشخص باشد. ایران به همراه کره شمالی، کشورهایی هستند که بیشترین تحریمها علیه آنها اعمال شده است. تحریمها به تنهایی نمیتوانند خطر گسترش تنشها را برطرف کنند و باید جایی برای دیپلماسی در نظر گرفت. اقدام دیپلماتیک باید از اهمیت برابری برخوردار باشد.
مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا بیان کرد: زمان دیپلماسی و حداکثر تلاشهای دیپلماتیک برای اقدام به آرام کردن وضعیت است. زمان درخواست از همه برای ایفای نقش فرارسیده است. اتحادیه اروپا و کشورهای عضو آن با بازیگران مهم در تماس هستند، چراکه اتحادیه اروپا کانالهای ارتباطی با تمامی طرفین را باز نگه میدارد.
او در بخش دیگری از اظهاراتش مطرح کرد: غزه کانون تنشهای منطقه است. تمامی بهت و حیرتی که منطقه و سراسر جهان را فراگرفته، از آن نشات میگیرد.
بورل افزود: ما باید با در نظر داشتن تمامی درگیریهایی که آنجا رخ میدهد، تعهد مطلقمان به دفاع و موجودیت اسراییل، همچنین هزینه انسانی درگیریهایی که آنجا رخ میدهد، بتوانیم در منطقه صلح و ثبات ایجاد کنیم.
او با تاکید بر اهمیت راهکار «دو دولتی» برای حلوفصل مسلئه فلسطین گفت: صدای اروپا باید صدای منطق باشد که تلاش میکند رنج انسانی را کاهش دهد و به دنبال صلحی پایدار باشد که از نظر ما، تنها از طریق روندی سیاسی حاصل میشود که به راهکار دو دولت منجر میشود.